
Si Rosetta, another one dimensional character. Instead na dukutin si Lorelei dahil wala iyon sa area ng mga manipulators. Maganda sana kung minanipula nalang niya itong si Lorelei na umalis ng Q.E.D Club kung saan muntik-muntik nang pumayag si Lorelei, kung saan magkakaroon ng malaking conflict between the two at doon ipapakilala ni Loki ang kanyang kapatid bilang isang master manipulator. But I do see him na "namanipulate" niya si Maggie but I want to see him in action. Tbh, I don't see him as a threat sa dalawang mc, dahil hindi ko pa nakikita ang mga subtle manipulation techniques na pwede niyang gamitin.

Y'all know why? Dahil nagstick lang tayo sa sinabi ni Loki na "Master Manipulator" siya. Si Luther naman, isa ring one dimensional character. Para sa akin isa siya sa mga interesting na character kung nad-develop pa siya sa series. Yes, we know na si Maggie ay yung parang right hand nito ni Luther, pero yun lang ba talaga iyon? I wish na makita ko siya magbigay ng iba pang emotions at sariling decisions. But other than that nakakatuwa ang interactions nilang dalawa It's like ginagawa niyang vulnerable si Lorelei para maligtas si Loki kahit na nararamdaman ko yung strong personality ni Lorelei. There are also times na nakakalimutan ng writer kung ano nga ba ang impression na ginawa niya kay Lorelei. Though, hindi ko lang maintindihan kung bakit hindi ako ganoon naging kainteresado sa past nila. The two MCs (Lorelei and Loki) are fine, dahil nagagawa naman ng writer na bigyan sila ng "mystery" kung ano nga ba ang nangyari sa past nila. Also, sometimes yung ibang mga dialogues (specifically yung kay Loki) it's pushing its way para maging quote, yun yung feeling ko dahil it doesn't comes off natural.įor the Characters. Pero parang ang cliché ng dialogue na yan and it's uncanny. "Your gown is perfect for this game, don't you think? You're like a princess who needs a saviour" -Maggie Best example nito ay nung nakidnap si Lorelei at nakasuot siya ng princess gown.

Sa pagbabasa ko sa librong ito may time na nagc-cringe ako sa sinasabi ng mga "antagonist" sa story.

Para sa akin ay nakakairita kasi mar-realize ko na lang na tapos na pala ang sinasabi nung character. Massive example nito ay yung mga nakakalimutan na end quotation marks sa (ibang) dialogues. The writing style was okay, may problema lang ako sa mga kulang-kulang na punctuation marks. Kung ayaw niyo sa opinion ko, then stop reading.] [DISCLAIMER: THIS WILL CONTAIN SOME SPOILERS FROM THE FIRST BOOKĢND DISCLAIMER: Walang mat-trigger dahil sariling opinion at review ko ito. But if you just wanna jam with the characters throughout their adventures, I advise that don't take it seriously. If you're an avid fan of murder-mystery novels and loves to make your own deductions thus you take every cases seriously (like me).
